<<عروس را به حال خود بگذارید>>

مرد و زن پیری با هزار زحمت برای پسرشان دختری پیدا کردند تا هم پسرشان در آسایش باشد و هم درامر خانه داری کمک پدر و مادر پیر شوهرش باشد.

ولکن از بخت بد عروسشان بسیار تنبل و بی حال از آب درآمد بطوری که اصلا دست به سیاه و سفید نمی زد و این پدرو مادر پیر مجبور بودند علاوه بر کارهای خودشان نهار و شام عروس خانم را هم تهیه کنن و حاضر و آماده پیشش بگذارند!!

در نتیجه زحمت پدر و مادر داماد کم که نشد هیچ بلکه بیشتر از پیش شد.روزی این زن و مرد در خلوت نشستند و با هم فکر کردند که چه بکنیم عروس به غیرت بیفتد و مقداری از کارهای خانه را انجام دهد.

مرد به زنش گفت:فردا صبح من جارو را برمیدارم و حیاط را تمیز میکنم تو فورا بیا و بگو این کار کار مردان نیست و جارو را به زور از دست من بگیر.تا شاید عروس که این منظره را ببیند بیاید و جارو را از دست هر دوی ما بگیرد. وکم کم بدینوسیله او را به انجام کارهای خانه واداریم.لذا صبح روز بعد پدر داماد جارو را برداشت تا حیاط را تمیز کند.

مادر داماد گفت:خدا مرگم دهد که من در خانه باشم و تو با این ریش سفید و قد خمیده خانه را رفت و روب کنی؟!

پدر داماد به زنش گفت:ای زن تو هم مثل من پیرو شکسته شده ای و دیگر قوه و بنیه ی این  که همه روزه  که حیاط به این بزرگی  را جارو کنی نداری.بگذار یک بار هم که شده من این کار را بکنم.

عروس که صدای بگو مگوی آنان را شنید سر از پنجره ی اتاقش  بیرون آورد و داد زد دعوا نکنییید!

یک روز تو جارو کردن حیاط را به عهده بگیر یک روز هم او!من هم کاری ندارم که خودم را در نزاع شما درگیر کنم و به من ارتباطی ندارد ولکن می توانم هر روز نوبه ی هر کدام که باشد او را خبر کنم تا دیگر سر نوبت جارو کردن دعوا نکنید.

 

 

نوشته شده در چهار شنبه 23 فروردين 1391برچسب:داستان,داستان طنز,داستان کوتاه,,ساعت 13:28 توسط Dina| |